روایت‏شده است که پیامبر در حالى جهان را بدرود گفت که سرش بر دامن عایشه بود. این روایت علاوه بر آنکه با روایت دیگرى که از این روایت صحیح‏تر است و بیشتر نقل شده معارضت دارد، نمى‏تواند فى نفسه هم صحیح باشد.زیرا زنان عادتا با توجه به ضعف و جزعى که در خود دارند، نمى‏توانند بر بالین فرد محتضر حضور داشته باشند و همچنین امکان ندارد که على (ع) پیامبر را در چنین موقعیتى رها کند و امور او را به دست زنان بسپارد.البته انگیزه نقل چنین روایتى نیز پوشیده نیست.

ابن سعد چندین روایت نقل کرده است که پیامبر در حالى که سر بر دامن على بن ابیطالب داشت از دنیا رحلت کرد.آخرین این روایتها حدیثى است که وى به سند خود از ابو غطفان از ابن عباس نقل کرده است که گفت رسول خدا در حالى که سر خود را به سینه على تکیه داده بود جان سپرد.گفتم: از عایشه برایم نقل کرده‏اند که گفت: رسول خدا در حالى که در میان شکم و سینه من تکیه داده بود، جان داد.ابن عباس گفت: او خیال کرده است‏به خدا سوگند پیامبر در حالى که به سینه على تکیه داده بود وفات یافت و هم على بود که با برادرم فضل او را غسل دادند و پدرم از حضور بر بالین پیامبر خوددارى کرد.حاکم در مستدرک از احمد بن حنبل از ام سلمه نقل کرده است که گفت: سوگند به او (خدا) که على نزدیک‏ترین مردم به او بود.ما صبح به حضور پیامبر رسیدیم و آن حضرت چندین بار مى‏فرمود: آیا على آمد؟آیا على آمد؟فاطمه گفت: گویا شما او را در پى کارى فرستاده‏اید.پس از مدتى على نیز آمد.ام سلمه گفت: من پنداشتم پیامبر با على کارى (خصوصى) دارد، لذا از اتاق بیرون آمدم و کنار در نشستم و نزدیک‏ترین کس به در بودم، پس پیامبر در آغوش على جاى گرفت و در طرف چپ او بود و با وى نجوا مى‏کرد سپس در همان روز جان سپرد و على نزدیک‏ترین کس به او در هنگام مرگ بود.

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=EACFLFB.htm

ابن سعد در طبقات روایت کرده است که على بن ابیطالب و فضل بن عباس و اسامة بن زید رسول خدا را غسل دادند.در روایتى دیگر گفته است: على پیامبر را غسل مى‏داد و فضل و اسامه او را مى‏پوشاندند.و در روایتى دیگر نیز نقل کرده است: على پیامبر را غسل مى‏داد و فضل او را مى‏پوشانید و اسامه نیز متفاوت عمل مى‏کرد.و در روایتى دیگر آورده است: على پیامبر را غسل مى‏داد و دستش را از زیر پیراهن پیامبر بر بدن آن حضرت مى‏کشید و فضل جامه را بر روى پیامبر نگه مى‏داشت و بر دست على خرقه‏اى بود. همچنین ابن سعد روایات دیگرى در این باره نقل کرده است.مى‏توان میان این روایات را بدین گونه جمع کرد: آن کس که غسل پیامبر را بر عهده گرفت و آن را به انجام رساند فقط على بود و فضل و اسامه، وى را در این کار کمک مى‏کردند.به این ترتیب که گاهى با نگاه داشتن دو طرف جامه پیامبر، بدن آن حضرت را از چشم مردم مى‏پوشاندند و گاهى نیز فضل آن حضرت را احتضان مى‏کرد و اسامه نیز در رساندن آب و امور دیگر کمک مى‏کرد و گاهى نیز فضل و اسامه هر دو در دادن آب به على (ع) کمک مى‏کردند.

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=EACFLFC.htm