[پیمان] دوستی را نگه دار، گرچه دیگری آن را نگه ندارد . [امام علی علیه السلام]
 
یکشنبه 87 فروردین 4 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) :  تعجب می کنم از بخیل که به استقبال فقری می رود که از آن گریخته است  و غنائی را از دست می دهد که خواهان آن است در دنیا همچون فقیران زندگی می کند اما در آخرت باید همچون اغنیاء حساب پس دهد . . و تعجب می کنم از متکبری که دیروز نطفه ایبی ارزش بود و فردا مردار گندیده ایست . و تعجب می کنم از کسیکه در خدا شک می کند  در حالیکه او خلق خدا را می بیند و تعجب می کنم از کسیکه مرگ را فراموش می کند با اینکه مردگان را می بیند  و تعجب می کنم از کسیکه انکار جهان دیگر می کند در حالیکه جهان نخست را می بیند  و تعجب می کنم از کسیکه دار فانی را آباد می کند و دار باقی را بدست فراموشی می سپارد .
126 - و قال [ع ] : عجبت للبخیل یستعجل الفقر الذی منه هرب ، و یفوته الغنی الذی ایاه طلب ، فیعیش فی الدنیا عیش الفقراء ،  ویحاسب فی الاخره حساب الاغنیاء ، و عجبت للمتکبر الذی کان بالامس نطفه ،  و یکون غدا جیفه ، و عجبت لمن شک فی الله ، و هو یری خلق الله ، و عجبت لمن نسی الموت ، و هو یری الموتی ،  و عجبت لمن انکر النشاه الاخری ، و هو یری النشاه الاولی ،  و عجبت لعامر دار الفناء و تارک دار البقاء
نهج البلاغه

شنبه 87 فروردین 3 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) :  خوشا بحال کسی که در نزد خود کوچک [ و در نظر مردم بزرگ وعزیز ] است و کسب و کار او پاک و حلال و باطن او صالح و شایسته و اخلاق او نیک است و اضافه مال خود را در راه خدا انفاق می کند  و آزار او به مردم نمی رسد سنت و روش پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برای او کافیاست . [ به همین دلیل ] بدعتی در دین خدا نمی گذارد . سیدرضی می گوید : بعضی این سخن را به پیامبر [ ص ] نسبت می دهند . و همچنین گفتار قبل [ اشاره به حدیث 122 است ] .
123 - و قال [ع ] : طوبی لمن ذل فی نفسه ، و طالب کسبه ، و صلحت سریرته ، و حسنت خلیقته ، و انفق الفضل من ماله ، و امسک الفضل من لسانه ، و عزل عن الناس شره ، و وسعته السنه ، و لم ینسب الی البدعه قال الرضی : اقول و من الناس من ینسب هذا الکلام الی رسول الله [ص ] ، و کذلک الذی قبله
نهج البلاغه

<   <<   81   82   83   84   85   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ