بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
 
یکشنبه 87 فروردین 4 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) : بپرهیزید از سرما در آغازش [ در پائیز ] و استقبال کنید ازآن در آخرش [ تزدیک بهار ] زیرا در بدنها همان می کند که با درختان می کند . در آغاز خشک می کند و در آخر برگ می آورد .
128 - و قال [ع ] : توقوا البرد فی اوله ، و تلقوه فی آخره ، فانه یفعل فی الابدان کفعله فی الاشجار ، اوله یحرق ، و آخره یورق
نهج البلاغه

یکشنبه 87 فروردین 4 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) : کسیکه در عمل کوتاه یکند به اندوه گرفتار می شود و خداوند به کسیکه در مال و جانش نصیبی برای خدا نیست اعتنائی ندارد .
127 - و قال [ع ] : من قصر فی العمل ابتلی بالهم ، و لا حاجه لله فیمن لیس لله فی ماله و نفسه نصیب
نهج البلاغه

<   <<   81   82   83   84   85   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ