امام علی (ع) : هیچیک از شما نگوید خداوندا به تو پناه می برم از امتحان شدن زیرا هیچکس نیست مگر اینکه امتحانیدارد.  ولیکسیکه می خواهد بخدا پناه ببرد از امتحانات گمراه کننده به خدا پناه برد . زیرا خداوند سبحان می گوید : بدانید که اموال و اولاد شما مایه امتحان شما هستند و معنی این سخن آنستکه خداوند مردم را باموال و اولادشان آزمایش می کند  تا آن کس که از روزیش خشمگین است از آن کس که شاکر و راضیاست شناخته شود هر چند خداوند سبحان از مردم بخودشان آگاهتر است .  ولی این بخاطر آن است که افعالیکه با آن استحقاق ثواب و عقاب پیدا می کنند ظاهر گردد زیرا بعضیاز مردم [ مثلا] پسر را دوست دارند و از دختر متنفرند و بعضی افزایش مال را می خواهند و از نقصان حال ناراحتند . شریف رضیمی گوید : و این از تفاسیر عمیق و پیچیده ایست که از آن حضرت شنیده شده .

امام علی (ع) : از امام سؤال شد خوبی و خوشبختی در چیست ؟ فرمود : خوبی وخوشبختی در این نیست که مالت فراوان و فرزندانت زیاد شوند  خوشبختی آنستکه علمت افزون گردد و حلمت زیاد شود و به پرستش پروردگار مباهات کنی و اگر نیکی کنی شکر خدا بجا آوری و اگر بدی کنی استغفار کنی. دنیا فقط برایدو کس خوب است : کسیکه گناهانی کرده و می خواهد با توبه جبران کند . و کسیکه با سرعت بکاره این یک مشغول است .