روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
شنبه 88 اردیبهشت 19 , ساعت 3:13 عصر
امام جعفر صادق (ع) : شیعیان ما آنهایی هستند که هرگاه تنها باشند ذکر خدا بسیار کنند .
شیعتنا الذین اذا خلوا ذکروا الله کثیرا .
اصول کافی ، ج 4 ، ص 259

شنبه 88 اردیبهشت 19 , ساعت 2:58 عصر
امام جعفر صادق (ع) : دعاکننده و آمین گو در مزد و اجر شریکند .
الداعی و المؤمن فی الأجر شریکان .
اصول کافی ، ج 4 ، ص 242

<   <<   21   22   23   24   25   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ