ابن شهر آشوب در مناقب گوید: او خوش قلب‏ترین و راست‏گفتارترین مردمان بود. از نزدیک ملیح‏ترین و از دور کامل‏ترین آنان بود. چون خاموش مى‏شد پرده‏اى از وقار در چهره آن حضرت هویدا مى‏شد و چون سخن مى‏گفت هاله‏اى از نور آن حضرت را فرامى‏گرفت. او از بیت رسالت و امامت و مقر وصیت و خلافت‏بود. شاخه‏اى بود بر کشیده و برگزیده از بوستان نبوت و میوه‏اى بود چیده شده از درخت رسالت.

در شرح زندگى امام حسن عسکرى (ع) سخن عبید الله بن یحیى بن خاقان را درباره امام هادى (ع) نیز نقل خواهیم کرد که گفته بود: کاش پدر او (امام حسن هادى (ع) ) را مى‏دیدى به تحقیق مردى بزرگوار و نژاده و نیکوکار و فاضل مى‏بود. در شذرات الذهب نیز گفته شده است: امام هادى (ع) مردى فقیه و امام و متعبد بود.

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=EALC.htm