امام سجاد (ع) : سپاسی که به آن شانه به شانه مقربین از فرشتگان رفته جا را بر آنها تنگ سازیم ، و به آن ، در سرای جاودانی و جایگاه پربرکت همیشگی ( بهشت ) با پیغمبران فرستاده اش گرد آئیم ( و این که انبیاء را به مرسلین وصف فرموده برای آن است که هر نبی و پیغمبری رسول نیست ، و این که بسیاری از مفسرین گفته اند : رسول کسی است دارای کتاب باشد و نبی کتاب ندارد و از جانب خدا خبر می دهد ، در این گفتار بحث و گفتگوست چون حضرت لوط ، اسمعیل ، ایوب ، یونس و هارون " علیهم السلام چنان که در قرآن کریم به آن اشاره شده " از جمله مرسلین هستند و بالإستقلال دارای کتاب نبوده اند ، و گفته شده : رسول کسی است که به شریعت جدیده دین تازه مبعوث شده باشد و مردم را به آن دعوت نماید و نبی اعم از آن است یعنی هم چنین کسی و هم کسی که شریعت سابقه و دین پیش از خود را به مردم تبلیغ نماید مانند انبیاء بنی اسرائیل که بین موسی و عیسی - علیهما السلام - بودند ، و بر این سخن ولایت دارد فرمایش پیغمبر اکرم به ابی ذر - رحمه الله - " در مجلد پنجم بحار الانوار " : انبیاء یکصد و بیست و چهار هزار و رسول از ایشان از مهتر و کهتر سیصد و سیزده تن بودند ، و " نیز در مجلد پنج بحار الانوار " حضرت امام محمد باقر - علیه السلام - به زراره فرمود : نبی کسی است که در خواب می بیند و صدا می شنود و ملک را به چشم نمی بیند ، و رسول کسی است که صدا می شنود و در خواب می بیند و ملک را به چشم می بیند ، و این که امام - علیه السلام - ملائکه را پیش از انبیاء بیان فرموده برای مراعات ترتیب است چون ایشان بین خدای تعالی و پیغمبرانش در تبلیغ شریعت واسطه هستند ، نه از آن جهت که آنها برتر از انبیاء باشند ، زیرا اجماع شیعه امامیه است که انبیاء و ائمه معصومین - علیهم السلام - افضل از ملائکه می باشند و اجماع ایشان حجت است چون معصوم - علیه السلام - داخل در ایشان می باشد )

حمدا نزاحم به ملائکته المقربین ، و نضام به انبیاءه المرسلین فی دار المقامة التی لا تزول ، و محل کرامته التی لا تحول .

صحیفه سجادیه

امام سجاد (ع) : سپاسی که تاریکیهای برزخ ( قبر ) را بر ما روشن سازد ( مراد از تاریکیها شدت و سختی آن است ، یا آن که به اعتبار تاریکی قبر و تاریکی ترس و تاریکی عمل تعبیر به تاریکیها فرموده است ، و مراد از حمد و سپاسی که تاریکیهای برزخ را روشن می گرداند تجسم اعمال و اعتقادات بعد از مرگ است ، و در قرآن و اخبار بسیار هست که اعمال صالحه و اعتقادات صحیحه به صور نورانیه درآیند و دارنده آن از نور آنها بهره مند گردد ، چنان که خدای تعالی " سوره 57 ، آیه 12 " فرموده : یوم تری المؤمنین و المؤمنات یسعی نورهم بین ایدیهم و بایمانهم یعنی یاد آور روزی را که مردان و زنان با ایمان نورشان پیش رو و سمت راست آنها بشتابد ، و اعمال سیئه و اعتقادات باطله به صور تاریک درآیند که بجا آورنده آن در تاریکیهای آنها سرگردان است ، چنان که خدای تعالی " سوره 57 ، آیه 13 " فرموده : یوم یقول المنافقون و المنافقات للذین امنوا انظر و نانقتبس من نورکم قیل ارجعوا وراءکم فالتمسوا نورا یعنی یاد کن روزی را که مردان و زنان اهل نفاق و دورویی به اهل ایمان گویند مشتابید تا از نور شما روشنایی گیریم ، به ایشان گویند واپس بگردید " به دنیا باز گردید " و نور طلبید ) و راه رستخیز را ( راهی که همه مردم را پس از زنده گردانیدن برای رسیدگی به حساب از آن راه به محشر می فرستند ) برای ما آسان نماید ، و منازل و جاهای ما را در جایگاه گواهان ( فرشتگان و پیغمبران و ائمه اطهار - علیهم السلام - که روز قیامت بر مردم گواهی می دهند ) آبرومند گرداند ، روزی که ( در قرآن کریم سوره 45 ، آیه 22 " است : و لتجزی کل نفس بما کسبت و هم لا یظلمون یعنی ) هر کسی به سزای آنچه کرده می رسد و به ایشان ستم نمی شود ( اینکه امام - علیه السلام - در اینجا به جای " و لتجزی " که در قرآن کریم است فرمود : " تجزی " برای آن است که گفته اند : اقتباس از قرآن در حقیقت قرآن نیست بلکه کلامی است شبیه و مانند آن پس اندک تغییر در آن زیان آور نمی باشد ، و در قرآن مجید " سوره 44 ، آیه 41 " است : یوم لا یغنی مولی عن مولی شیئا و لا هم ینصرون یعنی ) روزی که دوستی از دوستی چیزی ( عذاب و کیفری ) را دفع نکند و ایشان کمک نمی شوند ( توانایی ندارند که یکدیگر را کمک نمایند )

حمدا یضی ء لنا به ظلمات البرزخ ، و یسهل علینا به سبیل المبعث ، و یشرف به منازلنا عند مواقف الاشهاد ، یوم تجزی کل نفس بما کسبت و هم لا یظلمون ، یوم لا یغنی مولی عن مولی شیئا و لا هم ینصرون .

صحیفه سجادیه